گوگل با APIهای جدیدش می تواند تولید خورشید، آلاینده و گرده را تخمین بزند

در سال 2015، گوگل پروژه سانروف را راه‌اندازی کرد، یک لایه نقشه‌های مبتکرانه که موقعیت مکانی، نور خورشید و داده‌های ناوبری را با هم ترکیب می‌کرد تا نشان دهد که پنل‌های خورشیدی نصب‌شده روی پشت بام خانه چقدر انرژی تولید می‌کند که می‌تواند خانه شما باشد، می‌تواند همسایه شما باشد. این یک راه هوشمندانه برای کمک به پیشبرد تلاش‌های پایداری زیست‌محیطی شرکت و نشان دادن قابلیت‌های فنی پلتفرم بود.

روز سه‌شنبه در رویداد Google Cloud Next، این شرکت رسماً مجموعه‌ای از APIهای پایداری جدید را معرفی کرد که از جاه‌طلبی‌های هوش مصنوعی شرکت برای ارائه اطلاعات پتانسیل خورشیدی، کیفیت هوا و سطح گرده در زمان واقعی به توسعه‌دهندگان استفاده می‌کند. ییل مگوایر، معاون Geo Sustainability در گوگل در پست وبلاگ Maps آتی نوشت: با این ابزارها، “ما می توانیم در جهت جاه طلبی خود برای کمک به افراد، شهرها و شرکای خود به طور جمعی تا سال 2030 سالانه 1 گیگاتن از انتشار معادل کربن خود را کاهش دهیم.”

Solar API مستقیماً از کار اصلی Project Sunroof با استفاده از نقشه‌های مدرن و منابع محاسباتی پیشرفته‌تر نسبت به نسخه قبلی خود ساخته می‌شود. مگوایر در جریان یک جلسه توجیهی روز دوشنبه به خبرنگاران گفت که API حدود 320 میلیون ساختمان در 40 کشور از جمله آمریکا، فرانسه و ژاپن را پوشش خواهد داد. مگوایر بیان کرد که تقاضا برای انرژی خورشیدی در سال‌های اخیر بسیار افزایش یافته است. او خاطرنشان می کند که علاقه به جستجو برای “پنل خورشیدی و برق روی پشت بام” در سال 2022 حدود 60 درصد افزایش یافته است.

این تیم یک مدل هوش مصنوعی را آموزش دادند تا زوایای دقیق و شیب های سقف معین را فقط از روی ماهواره یا عکس هوایی به همراه تخمین سایه درختان مجاور استخراج کند و آن را با داده های آب و هوای تاریخی و قیمت فعلی انرژی ترکیب کند. این به شرکت‌های نصب و راه‌اندازی و صاحبان خانه‌ها به طور یکسان تخمین جامع‌تری از میزان تولید پنل‌های خورشیدی خاص آنها بدون نیاز به فرستادن تکنسین به محل می‌دهد. گوگل همچنین لایه کیفیت هوا را که در طول آتش‌سوزی‌های کالیفرنیا 2021 (و همه آتش‌سوزی‌های بعدی) بسیار ارزشمند بود را به ارائه API خود برای بیش از 100 کشور در سراسر جهان گسترش می‌دهد.

به گفته مگوایر این API چندین ترابایت داده را در هر ساعت از منابع داده‌های متعدد – از جمله ایستگاه‌های نظارت دولتی، داده‌های هواشناسی، حسگرها و ماهواره‌ها – اعتبارسنجی و سازمان‌دهی می‌کند تا یک شاخص محلی و جهانی ارائه کند. این سیستم حتی شرایط ترافیک فعلی و حجم خودرو را نیز برای پیش‌بینی بهتر آلاینده‌های غالب در نظر می‌گیرد. مگوایر بیان کرد که این فرآیند به شرکت‌های بخش درمانگاه ها، خودرو، حمل‌ونقل و موارد دیگر این امکان را می‌دهد تا اطلاعات دقیق و به موقع کیفیت هوا را به کاربران خود، در هر کجا که هستند، ارائه دهند. علاوه بر آلاینده های تولید شده توسط انسان، گوگل همچنین لایه نقشه های ردیابی گرده فعلی خود را به یک API کامل تبدیل می کند.