بررسی اوپو رینو 12 پرو

هوش مصنوعی شاید اکنون پرطرفدارترین واژه در دنیای تلفن‌های همراه باشد، اما تا به حال تنها در بخش پرچمداران تأثیرگذار بوده است. گوشی‌های هوشمند میان‌رده با قابلیت‌های یادگیری ماشینی کمتر مرسوم هستند. اوپو رینو 12 پرو قصد دارد این موضوع را تغییر دهد.

این محصول مقرون‌به‌صرفه در ماه مه 2024 در چین عرضه و بالاخره پس از چند ماه برای انتشار جهانی تأیید گردید (البته با برخی تغییرات جزئی، از جمله پردازنده‌ای کم‌قدرت‌تر). با این حال، همچنان یک صفحه‌نمایش برتر، مجموعه دوربین مناسب برای پرتره و باتری قدرتمند به همراه چند ویژگی نادر که در سایر برندهای تلفن همراه کمیاب هستند، در دسترس است. در این مقاله نگاهی دقیق به طراحی، صفحه نمایش، عملکرد و کیفیت دوربین گوشی اوپو رینو 12 پرو می پردازیم.

• بدنه: 162 در 75 در 7.4 میلیمتر، 180 گرم، فریم پلاستیک، جلو گوریلا گلس ویکتوس 2
• صفحه نمایش: 6.7 اینچ AMOLED، وضوح 1080 در 2412 پیکسل، نرخ تازه سازی 120 هرتز
• تراشه: مدیاتک دایمنسیتی 7300
• حافظه: 12 گیگابایت رم، 256/512 گیگابایت فضای ذخیره سازی
• نرم افزار: ColorOS و اندروید 14
• دوربین پشتی: اصلی 50 مگاپیکسل f/1.8، تله فوتو 50 مگاپیکسل f/2.0 و فوق عریض 8 مگاپیکسل f/2.2
• دوربین جلویی: 50 مگاپیکسل f/2.0
• باتری: 5000 میلی آمپر ساعت، شارژ سریع 80 وات

طراحی و ساخت

رنگ نقره‌ای سحابی را کنار بگذاریم، پنل پشتی مواج آن که به تدریج به رنگ صورتی مایل به بنفش محو می‌شود، چیز چندانی در رینو 12 پرو وجود ندارد که برایمان متمایز باشد. برآمدگی دوربین و قاب تخت که شبیه به فلز صیقلی است، به راحتی با هر تعدادی از برندهای گوشی ارزان قیمت اشتباه گرفته می‌شود. رنگ‌های Space Brown و Sunset Gold، که تنها در تصاویر دیدیم، حتی عمومی‌تر به نظر می‌رسند.

با ضخامت باریک 7.4 میلی‌متری، به راحتی در کف دست جای می‌گیرد، اما مواد آن را با چیزی جز پلاستیک اشتباه نخواهید گرفت. وزن 180 گرمی، نشان‌دهنده‌ی بودجه‌ی محدودی است که برای ساخت این گوشی صرف شده است. با این وجود، اوپو موفق شده سطح مناسبی از مقاومت در برابر گرد و غبار و آب را با کسب رتبه IP65 ارائه دهد. این مقاومت شاید به خوبی پیکسل 8a نباشد، اما از شما در برابر ریختن نوشیدنی‌ها و رگبار باران محافظت می‌کند.

دیگر ویژگی‌های مثبت شامل حسگر اثرانگشت زیر صفحه‌نمایش است که به سرعت و دقتی که از گوشی‌های میان‌رده انتظار می‌رود، عمل می‌کند. ویژگی IR blaster هنوز در گوشی‌های برندهای چینی رایج است و به نظر ما برای کنترل پنکه بسیار مفید است. همچنین، وجود یک اسلات کارت microSD برای افزایش فضای ذخیره‌سازی قابل توجه است.

شیشه گوریلا گلس ویکتوس 2 در جلوی گوشی باید به خوبی در برابر خط و خش مقاومت کند. بسیاری از گوشی‌های میان‌رده هنوز از نسخه‌های قدیمی‌تر شیشه‌های سفت کورنینگ استفاده می‌کنند، بنابراین اوپو در این زمینه امتیاز خوبی می‌گیرد. محافظ صفحه‌ای که از پیش نصب شده نیز آرامش خاطر بیشتری به شما می‌دهد.

صفحه نمایش

صفحه‌نمایش‌های لبه‌خمیده مورد پسند برخی از طرفداران گوشی‌های هوشمند نیستند، به همین دلیل اوپو به سمت استراتژی میانه‌ای رفته است تا رضایت طرفداران را جلب کند. این گوشی از شیشه 2.5D استفاده می‌کند که دارای انحنای ظریفی در هر چهار گوشه است و تنها در نقاطی که قاب صفحه‌نمایش آغاز شده، خم می‌شود. پنل OLED زیرین آن صاف است.

این طراحی دوست داشتنی بوده و انعکاس نوری که باعث دشواری دیدن بخش‌هایی از صفحه‌نمایش شده، ایجاد نمی‌کند و در دست گرفتن آن نسبت به یک صفحه‌نمایش کاملاً صاف احساس بهتری دارد. نمایشگر 6.7 اینچی با وضوح 2412×1080 پیکسل آن وضوح خوبی داشته و شامل نرخ تازه‌سازی تطبیقی است که به 120 هرتز می‌رسد.

برای تصاویر ثابت، به 60 هرتز می‌رود که با پنل LTPO برای کاهش مصرف برق همخوانی ندارد، اما تغییر بین این دو سرعت بالایی دارد. اوپو ادعا می‌کند که نمایشگر می‌تواند به روشنایی حداکثر 1200 نیت برسد، که در بین محصولات میان‌رده رکوردشکن نیست. تست‌های واقعی نشان داده‌اند که در فضای باز عملکرد خوبی دارد، مگر در روزهای بسیار روشن. قطعاً روشنایی کافی برای تأثیرگذاری بر تصاویر و ویدیوها وجود دارد، مخصوصاً در داخل ساختمان. پشتیبانی از HDR10+ نیز به بهبود محتوای استریم کمک می‌کند.

در مورد رنگ‌ها و کنتراست شکایتی نیست، که هر دو از ویژگی‌های فناوری OLED بهره می‌برند. اوپو در حالت Vivid به طور پیش‌فرض اشباع رنگ را افزایش داده، اما تغییر به حالت طبیعی، ظاهری واقع‌بینانه‌تر به تصاویر می‌بخشد. همچنین به طور کلی تن گرم‌تری ایجاد می‌کند، بنابراین توصیه می‌شود که کاربران تنظیمات را برای به دست آوردن بهترین تجربه تغییر دهند.

کیفیت دوربین

Reno 12 Pro با دوربین‌های متمرکز بر پرتره و سلفی، جوانان را به خود جلب می‌کند. سه دوربین 50 مگاپیکسلی در آن تعبیه شده (دوتا در پشت و یکی در جلو)، در حالی که لنز فوق عریض فقط 8 مگاپیکسلی است. لنز اصلی مجهز به لرزشگیر اپتیکال و دیافراگم f/1.8 است که آن را برای عکاسی در شرایط نور کم ایده‌آل می‌سازد.

در حالی که لنزهای زوم اختصاصی در گوشی‌های میان‌رده کمتر دیده می‌شوند، بزرگ‌نمایی 2 برابری این دوربین، بدون نیاز به نزدیک شدن فیزیکی، پرتره‌هایی جذاب‌تر از دوربین اصلی ارائه می‌دهد. زوم هیبریدی 5 برابری در نور روشن عملکرد بسیار خوبی دارد و جزئیات تنها با کاهش نور کم می‌شوند. هر دو لنز زوم و فوق عریض، نقاط برجسته‌ای را نشان می‌دهند که ممکن است برخی عکس‌ها را در مقایسه با لنز اصلی تیره‌تر کند.

کیفیت در برابر قیمت قابل توجه است، اگرچه لنز فوق عریض نمی‌تواند به اندازه لنز اصلی جزئیات را نمایش دهد و بیشتر به پردازش تصویر برای وضوح بالاتر تکیه دارد. این لنز فاقد فوکوس خودکار است و بنابراین برای تصاویر نزدیک مناسب نیست. رنگ‌ها نیز کمی گرم‌تر هستند، اما هر دو لنز برای استفاده در رسانه‌های اجتماعی کاملاً مناسب هستند.

لنز اصلی دارای محدوده دینامیکی وسیع‌تری است، بنابراین عکس‌ها روشن‌تر هستند. روی نمایشگر جزئیات فراوانی وجود دارد، حتی وقتی پیکسل‌ها را بزرگنمایی می‌کنید. اوپو در زمینه پردازش تصویر تبحر دارد، چرا که اخیراً فایند X7 اولترا را با موفقیت عرضه کرده، بنابراین این موضوع شگفت‌انگیز نیست. رنگ‌ها زنده و فوکوس سریع است، اگرچه همیشه کاملاً دقیق نیست (به‌ویژه در مورد سوژه‌های در حال حرکت).

حالت شب اوپو در هر سه لنز به سرعت فعال می‌شود و دوربین اصلی سریع‌ترین و کم نویزترین عملکرد را دارد. رینو 12 پرو در این شرایط عملکرد قابل قبولی ارائه می‌دهد، اما دوربین‌های گوگل و سامسونگ در شرایط نور کم، جزئیات و وضوح بهتری را نشان می‌دهند. اگر به سلفی علاقه‌مند هستید، دوربین جلوی 50 مگاپیکسلی رینو می‌تواند جذاب باشد. فوکوس خودکار و میدان دید گسترده‌ای که دارد، امکان گرفتن عکس‌های گروهی را فراهم می‌کند و رنگ پوست را به خوبی تشخیص می‌دهد. هرچند تنظیم نوردهی می‌توانست بهتر باشد، اما دامنه دینامیکی بالایی در تصاویر وجود دارد.

با اینکه برای عکاسی مناسب است، اما این گوشی برای فیلمبرداری ایده‌آل نیست. دوربین اولتراواید به 1080p محدود شده و به نظر نمی‌رسد از لنز تله‌فوتو استفاده‌ای شود، بلکه برنامه دوربین بیشتر بر روی سنسور اصلی تمرکز دارد. همچنین، هنگام ضبط نمی‌توان بین لنزها تغییر داد و فیلم‌های تثبیت‌شده به اندازه کافی ثابت نیستند.

تجربه نرم افزاری و عملکرد

تاکنون با ColorOS اوپو آشنایی داشتیم. در جدیدترین گوشی‌های ریلمی و وان‌پلاس، شما همان تجربه کمی بهبود یافته اندروید را مشاهده خواهید کرد (البته تحت عناوین مختلف). نسخه 14.1 چندین بهبود ویژگی مبتنی بر هوش مصنوعی، از جمله ترانسکریپت و خلاصه‌سازی برای برنامه ضبط صدا، و یک ابزار پاک‌سازی هوشمند برای گالری تصاویر را ارائه می‌دهد. اولی موفقیت چندانی نداشته و دومی در واقع فقط اوپو را در سطح شرکت‌هایی مانند گوگل و سامسونگ قرار می‌دهد.

ویژگی بزرگ وعده‌داده‌شده، AI Studio، حتی پس از به‌روزرسانی OTA، به‌موقع برای این بررسی در دستگاه نصب نشده است. این قابلیت قرار است پرتره‌های خلاقانه‌ای را از یک عکس، در طیف وسیعی از سبک‌ها، با پردازش سنگین در سرورها به جای تلفن شما تولید کند. این تکنولوژی را در گوشی‌های تاشو پرچم‌دار سامسونگ دیده‌ایم، اما هرگز در دستگاه‌های میان‌رده ندیده‌ایم. امیدوارم اوپو به سرعت این ویژگی را منتشر کند.

تعهد نرم‌افزاری اوپو به اندازه رهبران صنعت خوب نیست، این گوشی فقط دو سال به‌روزرسانی اندروید و سه سال پچ‌های امنیتی دریافت می کند. اگر قصد دارید گوشی خود را بیش از این مدت استفاده کنید، انتخاب سامسونگ گلکسی A55 یا گوگل پیکسل 8a منطقی‌تر خواهد بود. اوپو رینو 12 پرو نخستین تلفنی نیست که با چیپست دایمنسیتی 7300 ارائه می شود. این چیپست پیش‌تر در گوشی بسیار ارزان‌تر Nothing CMF Phone 1 به کار رفته بود. البته، نسخه‌ای که در آن استفاده شده بود، پرچرب‌تر بود، به این معنا که از سیلیکون میان‌رده‌ای با مصرف انرژی کارآمدتر بهره می‌برد.

برای وظایف روزمره، عملکرد قابل قبولی دارد و اندروید را به صورت روان اجرا می‌کند. هیچ‌یک از برنامه‌های پرکاربرد ما کندی یا تأخیر قابل توجهی را نشان ندادند و 12 گیگابایت رم اطمینان می‌دهد که جابجایی بین چندین برنامه بدون نیاز به بارگذاری مجدد آنها امکان‌پذیر است. با این حال، بنچمارک‌ها داستانی متفاوت را روایت می‌کنند، با امتیازات متوسط Geekbench که کمتر از نصف آنچه گلکسی A55 یا پیکسل 8a ارائه می‌دهند، است.

این موضوع در تست‌های بازی نیز صدق می‌کند، با نرخ فریمی که به طور مداوم از رقبای با قیمت مشابه کمتر است. در بازی‌های سنگین‌تر مانند Zenless Zone Zero و Call of Duty Mobile با تنظیمات متوسط، عملکرد قابل قبولی داشت. در اینجا هیچ مشکل یا لکنت بزرگی مشاهده نمی‌شود، اما قطعاً گوشی‌های میان‌رده دیگری هستند که به عنوان گوشی‌های بازی عملکرد بهتری دارند. با این حال، استفاده مداوم را به خوبی انجام می‌دهد و هرگز داغ نمی‌شود یا مجبور به کاهش سرعت نمی‌شود.

اوپو در زمینه ذخیره‌سازی کم نگذاشته و این گوشی را با در دو نسخه 256 گیگابایت و 512 گیگابایت عرضه کرده است. تنها بخشی که رینو 12 پرو نسبت به همتایان خود برتری دارد، عمر باتری است. باتری 5000 میلی‌آمپر ساعتی در این رده قیمتی غیرمعمول نیست، اما ترکیب آن با پردازنده کم‌مصرف به این معناست که دوام بیشتری نسبت به سایر تلفن‌هایی که در این گروه قیمتی آزمایش شده، دارد.

استفاده یک و نیم روزه قطعی است و اگر از داده‌های 5G و بازی‌های سنگین پرهیز کنید، دو روز کامل دست‌یافتنی است، و این قبل از فعال‌سازی هرگونه حالت صرفه‌جویی در انرژی است. در اینجا شارژ بی‌سیم وجود ندارد و بسته به محل زندگی‌تان، ممکن است شارژر نیز در جعبه نباشد. اما با تهیه شارژر سازگار با SuperVOOC، رینو 12 پرو می‌تواند با سرعت 80 وات شارژ شود، که بسیار سریع است.

جمع بندی

در دنیای رقابتی گوشی‌های میان‌رده، اوپو رینو 12 پرو با چالش‌هایی مواجه است. این گوشی در هیچ بخشی کم نمی‌آورد، اما در هیچ زمینه‌ای نیز برجسته نیست. ظاهراً جذاب به نظر می‌رسد، اما بدنه پلاستیکی آن نمی‌تواند با کیفیت مواد به کار رفته در گلکسی A55 رقابت کند. برای کاربردهای روزمره به اندازه کافی سریع است، اما برای بازی‌ها کمی عقب می‌ماند. دوربین اصلی آن عکس‌های واضحی می‌گیرد، اما در مجموع نمی‌تواند با عملکرد برتر پیکسل 8a مقایسه شود.

با این حال، این گوشی در زمینه عمر باتری یا سرعت شارژ با هیچ یک از رقبا مطابقت ندارد و صفحه نمایش بزرگ آن نیز ناامیدکننده نیست. اگر به دنبال گوشی همه‌کاره‌ای با ویژگی‌های اضافی نظیر فضای ذخیره‌سازی قابل ارتقاء و IR بلستر هستید که در دیگر دستگاه‌های بزرگتر یافت نمی‌شود، اوپو رینو 12 پرو قطعاً ارزش بررسی را دارد.

مزایا

• صفحه نمایش OLED پر جنب و جوش
• کیفیت تصاویر خوب در دوربین اصلی
• باتری بادوام با شارژ سریع

معایب

• گیمرها در جاهای دیگر عملکرد بهتری خواهند یافت
• ساخت پلاستیک کمی ارزان به نظر می رسد