روش جدید برای بهبود بینایی با استفاده از ذرات نانویی طلا

دانشمندان دانشگاه براون یک روش جدید برای درمان بیماری‌های چشمی مانند دژنراسیون ماکولا و رتینیت پیگمنتوزا توسعه داده‌اند که از نانوذرات طلایی پلاسمونیک (AuNRs) استفاده می‌کند. این ذرات فوق‌العاده کوچک هستند (هزاران بار نازک‌تر از یک تار موی انسان) و می‌توانند پایه‌ای برای یک سیستم پیشرفته جهت بازگرداندن بینایی باشند.

نحوه عملکرد این روش

در بیماری دژنراسیون ماکولا، بخش مرکزی شبکیه چشم به مرور زمان تخریب می‌شود و در رتینیت پیگمنتوزا نیز سلول‌های دریافت‌کننده نور در شبکیه به تدریج از بین می‌روند. محققان دریافتند که تزریق نانوذرات طلا به شبکیه و تحریک آنها با نور مادون قرمز، می‌تواند سلول‌های دیگر شبکیه مانند سلول‌های دوقطبی و گانگلیونی را فعال کند تا فرآیند پردازش تصویر در مغز همچنان ادامه یابد.

بر اساس مطالعه‌ای که در مجله ACS Nano منتشر شده، تیم تحقیقاتی نشان داده که تزریق نانوذرات طلا به شبکیه و تحریک آنها با نور لیزر نزدیک به مادون قرمز، می‌تواند سلول‌های شبکیه‌ای دیگر را فعال کند، از جمله سلول‌های دوقطبی و گانگلیونی که سیگنال‌های بینایی را پردازش کرده و به مغز ارسال می‌کنند. این فرایند، مسیر آسیب‌دیده سلول‌های فوتورسپتور را دور می‌زند و به نوعی پروتز شبکیه عمل می‌کند.

مزایای روش جدید نسبت به روش‌های موجود

در مقایسه با ایمپلنت‌های الکترودی که نیاز به جراحی دارند، این تکنیک بسیار کمتر تهاجمی است. تزریق داخل زجاجیه‌ای که برای این درمان استفاده می‌شود، یکی از ساده‌ترین و رایج‌ترین روش‌های درمانی در چشم‌پزشکی به شمار می‌آید.

این روش همچنین می‌تواند میدان دید بیمار را به صورت گسترده‌تر ترمیم کند. برخلاف ایمپلنت‌های جراحی که وضوح محدودی دارند، نانوذرات طلا در سراسر شبکیه منتشر می‌شوند و امکان بهبود کلی دید را فراهم می‌کنند. ایمپلنت‌های جراحی محدودیت‌هایی از نظر وضوح دارند، اما روش نانوذرات روی کل شبکیه پخش می‌شود و ممکن است تمام میدان دید بیمار را پوشش دهد. همچنین، این سیستم از نور مادون قرمز به جای نور مرئی استفاده می‌کند، بنابراین ممکن است به بیماران اجازه دهد هرگونه بینایی باقیمانده خود را حفظ کنند.

آزمایش‌های اولیه و آینده‌ی تحقیق

این فناوری روی موش‌ها آزمایش شده و نتایج نشان می‌دهد که فعالیت مغزی در بخش پردازش تصویر افزایش یافته، که نشانه‌ی بازگشت بخشی از بینایی است. همچنین هیچ‌گونه اثر جانبی یا سمی پس از چند ماه مشاهده نشده است. محققان قصد دارند در آینده این سیستم را با دستگاه‌های پوشیدنی مانند عینک‌های مجهز به دوربین و لیزر ترکیب کنند تا دید بیماران به سطح بهتری برسد.

این تحقیق راه جدیدی برای درمان مشکلات بینایی ارائه داده که بدون جراحی پیچیده، امکان ترمیم دید در بیماران مبتلا به دژنراسیون شبکیه را فراهم می‌کند. با پیشرفت‌های آینده، ممکن است این فناوری به یک راهکار قابل اجرا برای بازگرداندن بینایی انسان تبدیل شود.