تایم لاین ظهور فناوری های چاپگر سه بعدی

پرینتر سه بعدی شاید فناوری جدیدی به نظر برسد، اما باور کنید یا نه، میانگین عمر آن به بیش از 40 سال می‌رسد. در اینجا مروری خواهیم داشت بر تاریخچۀ پرینت سه بعدی، یکی از انقلابی ترین تکنولوژی های قرن بیست و یکم.

1980

نخستین تکنولوژی های چاپ سه بعدی در دهۀ 1980 به وجود آمد. به آنها فناوری های نمونه سازی سریع (RP) گفته می شد زیرا در ابتدای امر به عنوان شیوه‌ ای سریع تر و ارزان تر برای تولید نمونه های اولیه جهت توسعۀ محصول در صنایع شناخته می شدند.

نخستین درخواست ثبت اختراع برای این فناوری در سال 1980 توسط دکتر هیدئو کوداما از موسسۀ تحقیقات صنعتی شهرداری ناگویا در ژاپن ثبت شد. این فناوری سیستم نمونه سازی سریع با استفاده فتوپلیمرها بود. مدلی جامد به صورت لایه به لایه ساخته می شد، که هر لایه سطح مقطعی از جسم را تشکیل می داد. متاسفانه دکتر کوداما نتوانست درخواست ثبت اختراع خود را پیگیری کند و هرگز فرایند چاپ خود را تجاری نکرد.

1984

چارلز چاک هال با اختراع فناوری استریولیتوگرافی، تاریخچۀ پرینتر سه بعدی را رقم زد، فرایندی که به طراحان اجازه می داد با استفاده از داده های دیجیتال مدل سه بعدی خود را ایجاد کنند و سپس از آن برای تولید اشیاء فیزیکی بهره ببرند.

جزء اصلی استریولیتوگرافی ماده ای بر پایۀ اکریلیک است که فتوپلیمر نامیده می شود. یک مخزن فتوپلیمر مایع در معرض پرتوی لیزر UV قرار می‌ گیرد و این پرتو بخش های از آن را تبدیل به قطعۀ پلاستیکی جامد می کند و به شکل مدل سه بعدی دلخواه در می آورد.

چارلز هال نخستین دستگاه استریولیتوگرافی را تولید کرد. این تکنیک چاپ سه بعدی امکان چاپ قطعات پیچیده را به صورت لایه به لایه در کسری از زمانِ معمول فراهم کرد. چارلز هال در ادامه شرکت 3D Systems را بنیان نهاد که این شرکت اولین پرینتر سه بعدی تجاری جهان را با نام SLA-1 معرفی کرد.

1987

کارل دکارد از دانشگاه تگزاس یک روش جایگزین برای چاپ سه بعدی را به نام Selective Laser Sintering (SLS) معرفی کرد. در این شیوه از لیزر برای تبدیل پودر نرم به ماده جامد استفاده می شود. اما تا سال 2006 طول کشید تا دستگاه های SLS از نظر تجاری در دسترس قرار بگیرند و این امر فرصت های جدیدی در تولید ایجاد کرد.

1989

اسکات کرامپ روش چاپ سه بعدی جدیدی به نام Fusion Deposition Modeling (FDM) را اختراع و ثبت کردند. این روش شامل ذوب شدن یک رشتۀ پلیمری و رسوب لایه به لایۀ آن برای ساخت مدل سه بعدی می شد. کرامپ در ادامه شرکت Stratasys، یکی از برجسته ترین شرکت های تولید افزایشی در جهان، را تاسیس کرد.

1999-2010

این دهه برای چاپ سه بعدی در پزشکی بسیار مهم بود. در طول این دورۀ ده ساله، دانشمندان از موسسات و استارت‌آپ های مختلف کلیه‌های مینیاتوریِ کاربردی تولید کردند، یک پای مصنوعی با قطعات چاپی پیچیده ساختند و نخستین عروق خونی را تنها با استفاده از سلول های انسانی چاپ کردند.

2011

این ایده که چاپ سه بعدی فقط برای اشیاء کوچک است، دگرگون شد. مهندسان دانشگاه ساوتهمپتون انگلیس نخستین هواپیمای کوچک بدون سرنشین چاپی جهان را طراحی کردند. هزینۀ نهایی کمتر از 7000 دلار بود.

2015

شرکت سوئدی Cellink اولین جوهر زیستی تجاری را برای فروش در دسترس قرار داد. این ماده که از نانو سلولز آلژینات ساخته شده، از جلبک دریایی اقتباس شده و می تواند برای چاپ غضروف های بافتی مورد استفاده قرار گیرد. کارتریج جوهر زیستی Cellink با قیمت 99 دلار به فروش می رسد. در همان سال، این شرکت چاپگر سه بعدی INKREDIBLE خود را با قیمت 4999 دلار عرضه کرد.

چاپگرهای سه بعدی 3DPE

سلب مسئولیت: ایستگاه آی تی صرفا نمایش‌دهنده این متن تبلیغاتی بوده و تحریریه مسئولیتی درباره محتوای آن ندارد.